Ik kom het overal tegen, op ieder lijstje met voeding waar je weg van moet blijven: ultra-bewerkte producten.

Klinkt onheilspellend, alsof je bij de eerste hap het loodje legt.

Maar wat zijn dat nou precies, wat valt daar onder? En hoe streng moet je voor jezelf zijn als het om die hapjes gaat?

Ik zou zeggen: sla er de site van het Voedingscentrum eens op na. Daar vind je een heel genuanceerd en toch duidelijk overzicht.

Dit wordt er onder verstaan, het zijn: 

‘producten die sterk bewerkt zijn en die per portie meer calorieën, suiker, verzadigd vet en zout bevatten en minder vitamines, mineralen en vezels dan minder bewerkte producten.’ 

‘Dat zijn producten uit een fabriek, die gemaakt zijn met additieven, waaronder vaak zout, suiker, vetten, gehydrolyseerd eiwit, gemodificeerd zetmeel en E-nummers.’

En waar moet je dan aan denken? Nou, zo’n beetje alle rotzooi, die we stiekem zo lekker vinden:

‘Denk aan ijs, koekjes, zoete (zuivel)dranken, snoep, chocolade, gebak, kant-en-klare toetjes, pizza, gezoete ontbijtgranen, hartige snacks en chips.’

Heeft het leven dan nog wel zin, vraag je je af?

En waarom vallen we er toch zo vaak voor?

‘Het is gemaksvoedsel, wordt verkocht in een aantrekkelijke verpakking, is overal te krijgen en slimme marketing zorgt ervoor dat we er al gauw te veel van eten.’

De voedingsindustrie: fijne betrouwbare jongens…

Moeten we er dan helemaal afblijven?

‘Af en toe een koekje, ijs of chips hoeft geen probleem te zijn. Maar eet dit niet te veel en niet te vaak.’

Hè, gelukkig, mag ik toch af en toe een chipje bij m’n whisky. Gezond is goed, maar je moet wel blijven genieten.