… en mijn moeder geeft het voorbeeld!

Het is een waarheid als een koe: rust roest. Of, zoals mijn trainer het in het Engels uitdrukt: motion is lotion. En we weten het ook wel, maar we doen het te weinig: bewegen! Bewegen verlengt je leven, maar de roltrap verkort je tocht naar de volgende verdieping. En zo zijn er natuurlijk in de afgelopen halve eeuw nog veel meer van die heerlijke uitvindingen bijgekomen die alles zo makkelijk maken. De afstandsbediening die ervoor zorgt dat je niet hoeft op te staan om de televisie aan te zetten. De email, waardoor je geen brieven meer op de bus hoeft te doen. De mobiele telefoon, die je het loopje naar het vaste toestel in de gang bespaart. De elektrische fiets, de thuisbezorgde maaltijd, de stofzuiger die als een robot zijn weg vindt door het huis. En ga zo maar door. We worden er lui van, Olympisch lui. De enige marathon die we nog kennen is een Netflix-marathon.

Mijn cameraman vertelde me laatst dat hij bij thuiskomst op zijn mobieltje in één keer de lichten aandoet, de gordijnen sluit en de tv aanzet. 

Het wachten is nog op de hond die zichzelf uitlaat en de auto die onbestuurd voor komt rijden om je op te halen.

Het is ironisch: we hebben alle tijd en middelen om te bewegen, maar we doen het steeds minder. Want waarom zou je lopen als je kunt scrollen? 

Onderzoek wijst uit: als je regelmatig beweegt en een beetje de vaart erin houdt dan heb je 30% minder kans op Alzheimer. 

In de Blue Zones, de gebieden met de meeste 100-plussers, stappen de herders onverdroten door de bergweiden en dansen de oma’s met hun kleinkinderen. Hoewel langzamerhand ook daar de moderne tijd en de fastfood-ketens de bmi’s omhoog stuwen.

Bewegen vraagt energie, kost moeite. 

Of toch minder dan je zou denken? Ik ga mijn moeder als voorbeeld geven. Vindt ze zelf vreselijk, maar ik doe het toch. Omdat het zo duidelijk laat zien wat een actief bestaan kan opleveren. En hoe bewegen een vanzelfsprekend onderdeel van je dagelijks leven kan uitmaken.

Mijn moeder is 93 en heeft nog nooit een sportschool van binnen gezien. Begrippen als kettlebell of leg press machine zijn als Chinees voor haar. 

Mijn moeder is – sorry mamma – enigszins eigenwijs: ze wil alles zelf doen. Woont zelfstandig op een onpraktische afstand van de dichtstbijzijnde supermarkt. En ze wil dat graag zo houden. Ze heeft een tuin die zo groot is dat drie hoveniers een dagtaak zouden hebben aan het onderhoud. Maar ze zit zelf op haar knieën onkruid te wieden.

En ze heeft een hond. Twee keer per dag laat ze die uit, weer of geen weer. Het levert haar ook nog eens gezellig praatje op met een passerende buurvrouw.

Vier jaar geleden is ze gestopt met tennissen. Maar dat maakt niet uit, want een tuin en een hond zorgen ervoor dat ze om zich heen haar eigen kleine privé-Blue Zone heeft gecreëerd!